Πρακτικά συνάντησης 30/03/2011

Αποφασίσαμε να συγκεντρωθούν σε μια αίτηση κάποια από τα ζητήματά μας και να απευθυνθούμε στο Διαμερισματικό Συμβούλιο του 1ου Διαμερίσματος.

Τα ζητήματα που θα θέσουμε σε πρώτη φάση είναι :

1. Η λειτουργία των δημόσιων αποχωρητηρίων (πλατεία Ηρώων , πλατεία Κουμουνδούρου και Βύσσης) να γίνει μόνιμη και αν δυνατόν να προστεθούν κι άλλα.

2. Η ασφάλεια στην περιοχή, διότι η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί δραματικά.

3. Η Αισχύλου έχει αποκλειστεί από οχήματα με απαγορευτικά σήματα της τροχαίας και στην είσοδο και στην έξοδό της, με αποτέλεσμα να μην περνάει ποτέ κανείς.

4. Ο τακτικός έλεγχος απο την Δημοτική Αστυνομία των θέσεων στάθμευσης μόνιμων κατοίκων στις οδούς Καραισκάκη και Σαρρή.

5. Η επισκευή και συντήρηση των πρόσφατων έργων οδοποιίας.Στις οδούς Κατσικογιάννη και Ρήγα Παλαμίδου, τα πλαστικά κολωνάκια είναι αναποτελεσματικά και είναι ήδη σπασμένα.Επίσης κάποια απο τα δέντρα έχουν ξεραθεί απο ακάθαρτα ύδατα που αποχετεύουν εκεί παράνομα κέντρα διασκεδάσεως.

6. Ανακύκλωση.Να προστεθούν στην πλατεία Κουμουνδούρου σπιτάκι ανακύκλωσης , καμπάνα για χαρτί και κάδος κομπόστ.

7. Να επανέρθει το μέτρο της πεζοδρόμησης του Ψυρρή κατά το Σαββατοκύριακο.

8. Έλεγχος των club που λειτουργούν παράνομα.

9. Το θέμα της επαναλειτουργίας του Εμπρός.






Για το Εμπρός να προχωρήσουμε με την πρόταση δημιουργίας φεστιβάλ μεταποίησης. Θα κάνουμε αίτηση στην Κτηματική Εταιρεία Δημοσίου για την παραχώρηση του χώρου για την συγκεκριμένη εκδήλωση και μελλοντικά για την κάθε εκδήλωση.

Τέθηκε το ερώτημα σύστασης συλλόγου.Να έρθουμε σε επαφή και με τον Σύλλογο Παναθήναια που έχει ιστορία και μπορεί να βοηθήσει σε κάποια ζητήματα.

Είπαμε να διοργανώσουμε ένα φαγητό στον δρόμο στην Αισχύλου, με ανοιχτό κάλεσμα προς κάτοικους και θαμώνες του δρόμου, να γίνει μια πολυεθνική κουζίνα ως αφορμή για να συνομιλήσουμε για τα ζητήματα που αφορούν όλους μας.

Φυσικά τα ναρκωτικά είναι βασικό πρόβλημα, αλλά δεν είπαμε κάποια βραχυπρόθεσμη λύση.

Η επόμενη συνάντηση θα γίνει το πιθανότερο σε 2 βδομάδες, στην πλατεία Κουμουνδούρου, αναλόγως και με το διαμερισματικό Συμβούλιο.

Η δημόσια σφαίρα

Σε αντιδιαστολή μ'αυτήν την "αντικειμενικότητα", της οποίας μόνη βάση είναι το χρήμα ως κοινός παρονομαστής για την ικανοποίηση όλων των αναγκών, η πραγματικότητα της δημόσιας σφαίρας στηρίζεται στην ταυτόχρονη παρουσία αναρίθμητων προοπτικών και όψεων, με τις οποίες εμφανίζεται ο κοινός κόσμος και για τις οποίες δεν μπορεί ποτέ να επινοηθεί κοινό μέτρο ή κοινός παρονομαστής.Διότι αν και ο κοινός κόσμος αποτελεί το κοινό πεδίο συνάντησης όλων, όμως όσοι είναι παρόντες έχουν διαφορετικές θέσεις μέσα σ'αυτό, και η θέση του ενός δεν μπορεί να συμπίπτει με τη θέση του άλλου, όπως δεν μπορεί να συμπίπτει η θέση δύο αντικειμένων.Το να είναι κανείς ορατός και ακουστός απο τους άλλους αντλεί τη σημασία του απο το γεγονός οτι καθένας βλέπει και ακούει απο διαφορετική θέση.Αυτό είναι το νόημα του δημόσιου βίου, σε σύγκριση με τον οποίο ακόμη και η πιο πλούσια και πιο ικανοποιητική οικογενειακή ζωή δεν μπορεί να προσφέρει σε κάποιον παρά μόνο την επέκταση ή τον πολλαπλασιασμό της θέσης του με τις συνακόλουθες όψεις και προοπτικές της.Η υποκειμενικότητα της ιδιωτικότητας μπορεί να επεκταθεί και να πολλαπλασιαστεί σε μια οικογένεια, μπορεί να ισχυροποιηθεί τόσο, ώστε το βάρος της να γίνει αισθητό στην δημόσια σφαίρα' αλλά αυτή η "δημόσια" οικογένεια δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει την πραγματικότητα που προκύπτει απο το ολικό άθροισμα των όψεων που παρουσιάζει ένα αντικείμενο σ'ένα πλήθος θεατών.Μόνο όπου είναι δυνατό ν'αντικρύζονται τα πράγματα απο τους πολλούς στην ποικιλία των όψεών τους χωρίς να μεταβάλλουν ταυτότητα, ούτως ώστε όσοι συγκεντρώνονται γύρω τους να ξέρουν πως βλέπουν την ταυτότητα στην απόλυτη διαφορά, εκεί μπορεί αληθινά και αξιόπιστα να εμφανιστεί η εγκόσμια πραγματικότητα.
Κάτω απο τις συνθήκες ενός κοινού κόσμου, την πραγματικότητα δεν την εγγυάται κατά κύριο λόγο η "κοινή φύση" όλων των ανθρώπων που την συνιστούν, αλλά μάλλον το γεγονός ότι, παρά τις διαφορές θέσεως και παρά την ποικιλία όψεων που προκύπτει, όλοι ενδιαφέρονται πάντα για το ίδιο αντικείμενο.Αν η ταυτότητα του αντικειμένου δεν είναι πλέον δυνατό να διακριθεί, καμμιά κοινή φύση των ανθρώπων, και λιγότερο απ'όλα ο αφύσικος κομφορμισμός μιας μαζικής κοινωνίας, δεν μπορεί ν'αποτρέψει την καταστροφή του κοινού κόσμου, που συνήθως ακολουθεί την καταστροφή των πολλών όψεων, με τις οποίες εμφανίζεται στο ανθρώπινο πλήθος.Αυτό μπορεί να συμβεί κάτω απο συνθήκες απόλυτης απομόνωσης, όπου κανείς δεν μπορεί πια να συμφωνήσει με κανέναν άλλο, όπως συμβαίνει συνήθως στις τυραννίες.Αλλά αυτό μπορεί να συμβεί επίσης και κάτω απο τις συνθήκες μιας μαζικής κοινωνίας ή μιας μαζικής υστερίας, όπου βλέπουμε όλους τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται ξαφνικά σαν να ήσαν μέλη μιας οικογένειας, αποτελώντας καθένας μιαν επέκταση κι ένα αντίγραφο του πλησίον του.Και στις δύο περιπτώσεις οι άνθρωποι έχουν μεταβληθεί πέρα για πέρα σε ιδιώτες, δηλαδή έχουν στερηθεί το να βλέπουν και να ακούνε τους άλλους ή το να τους βλέπουν και να τους ακούν οι άλλοι.Βρίσκονται όλοι έγκλειστοι στην υποκειμενικότητα της δικής τους ατομικής εμπειρίας, η οποία δεν παύει να είναι ατομική έστω κι αν πολλαπλασιάζεται απειράριθμες φορές.Το τέλος του κοινού κόσμου έχει επέλθει όταν αυτός αντικρύζεται απο μια μόνο πλευρά κι όταν έχει τη δυνατότητα να παρουσιάζεται σε μια μόνο προοπτική.

[Χάννα Άρεντ, Η Ανθρώπινη Κατάσταση, εκδ.Γνώση, σελ 84-85]

πρόσκληση για συνάντηση 30/3

την ερχόμενη Τετάρτη, 30/3 στις 4.30 το
απόγευμα στο Τρανζίστορ, Πρωτογένους 8.
προτεινόμενα θέματα προς συζήτηση:

1)οργανωτικά ζητήματα της κίνησής μας

2)καθαριότητα (ανακύκλωση, αποκομιδή, οδοκαθαρισμός)

ΕΜΠΡΟΣ

Το θέατρο ΕΜΠΡΟΣ για χρόνια ήταν ένας ζωντανός οργανισμός στο κέντρο της Αθήνας. Βρίσκεται στην ιστορική πλατεία των Αγ. Αναργύρων (Ψυρρή), απέναντι απο τον ναό και την παράπλευρη οικία όπου έζησε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, σε μικρή απόσταση απο την Ακρόπολη και τον αρχαιολογικό χώρο του Κεραμεικού και τόσων άλλων ιστορικών σημείων.
Το κτίριο των αρχών του 20ου αι , αξιόλογο μνημείο της νεότερης αρχιτεκτονικής, στέγασε αρχικά το τυπογραφείο της εφημερίδας «Εμπρός» αποτελώντας ορόσημο στην ιστορία της τυπογραφίας και του τύπου.Το 1988 μετατράπηκε σε θέατρο. Η πρωτοπορειακή για την εποχή διαμόρφωση του θεάτρου έγινε από τους σημαντικούς αρχιτέκτονες Τάκη Φραγκούλη-Α.Δαγκλίδη. Η Ρ.Οικονομίδου, ο Δ.Καταλειφός, ο Γ. Κέντρος και κυρίως ο Τ.Μπαντής υπήρξαν οι θεατράνθρωποι που έστησαν και ανέπτυξαν αυτόν τον μοναδικό χώρο τέχνης.
Η περιοχή με αφορμή το θέατρο έγινε πόλος έλξης καλλιτεχνών, φιλότεχνων, σπουδαστών, καθώς υπήρξε και σχολή, αλλά και άλλων θεάτρων. Οι σημαντικές παραστάσεις που ανέβηκαν εδώ, σε συνδιασμό με τη σχολή Θεάτρου, έκαναν τόσο τον ίδιο τον χώρο όσο και τη γύρω περιοχή να σφύζουν από ζωντάνια και δημιουργικότητα, εκπέμποντας πολιτισμό κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας.

Απο το θάνατο του Τάσου Mπαντή, το 2000, ο χώρος του ΕΜΠΡΟΣ παραμένει κλειστός και καταστρέφεται από την υγρασία και τις φθορές, χωρίς καμία είδηση για τη μελλοντική του χρήση. Ο χαρακτήρας της περιοχής με την ανοχή του κράτους σιγά σιγά αλλοιώθηκε και γέμισε κέντρα διασκέδασης που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε παρακμή αλλά εξακολουθούν να λειτουργούν στη χειρότερή τους εκδοχή.

Πιστεύουμε ότι σε μια εποχή που το κέντρο της Αθήνας βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, αντιμετωπίζοντας έντονα προβλήματα, είναι σημαντικό να επαναλειτουργήσει ο χώρος του ΕΜΠΡΟΣ μέσα από μία νέα χρήση που να ταιριάζει στις σημερινές συνθήκες, να αναδεικνύει την πολυεπίπεδη ιστορικότητα του κέντρου αλλά παράλληλα να δίνει δυνατότητες και στους κατοίκους της περιοχής και όλης της πόλης να πραγματοποιούν δράσεις με κεντρικό άξονα τη Μνήμη.

23/2/2011 συνάντηση κατοίκων

Θέματα που συζητήθηκαν:

1)Θέμα ασφάλειας της οδού
Αισχύλου.Προώθηση του επιτακτικού
αυτού αιτήματος των κατοίκων προς
τους αρμόδιους φορείς.

2)Η επαναλειτουργία του θεάτρου
ΕΜΠΡΟΣ.Ο ιστορικής σημασίας χώρος
έχει πάψει να λειτουργεί εδώ και μια
πενταετία.Βρίσκεται υπο την αιγίδα
του ΥΠΠΟ.Το κτίριο χρειάζεται
σημαντικές επισκευές για την αποκατάστασή του.
οργάνωση δράσης ενημέρωσης προς τους αρμόδιους
φορείς και τους πολίτες, ώστε να μην
ξεχαστεί και πάλι το ζήτημα.

3)Οργάνωση υποστηρικτικών δράσεων.Όπως έχει γίνει
σε όλους μας προφανές, συμβιώνουμε με
τις πλέον ευπαθείς ομάδες μεταναστών,
ναρκομανών και αστέγων.Οι ανάγκες είναι μεγάλες για τα πλέον
απαραίτητα, τροφή , ρουχισμό και
φάρμακα.

4)Θέματα καθαριότητας, ανακύκλωσης/κάδων , στη γειτονιά.

22/1/2011_Κοπή πίττας στη γειτονιά

Με την ευκαιρία της κοπής της πίττας για το 2011, συναντηθήκαμε φίλοι και γείτονες, συνομιλήσαμε και θέσαμε κάποια καίρια ζητήματα που μας απασχολούν,κυρίως για το πώς θα συντονίσουμε τις ενέργειες που έχουμε ήδη ξεκινήσει ώστε να έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα μέσα στο 2011.Η γενική συνέλευση κατοίκων και επαγγελματιών της περιοχής, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για να αντισταθεί στην αδράνεια που έχει συσσωρεύσει τόσα προβλήματα στην καρδιά του ιστορικού κέντρου.Μαζί μας ήταν και η Αγγελική Αντωνοπούλου, αντιδήμαρχος του Δ.Αθηναίων, που επισήμανε την ανάγκη για δράσεις που ξεκινούν απο συλλογικότητες κατοίκων, όσο και την πρόθεσή της να υποστηρίξει τις προσπάθειές μας.
Να ευχαριστήσουμε και πάλι τον Νικήτα και την οικογένειά του για τη θερμή τους φιλοξενία και την προσφορά της πίττας, την Αγγελική Αντωνοπούλου για την προσφορά έργου του καλλιτέχνη Α.Βασμουλάκη που συνόδευσε το φλουρί, και να ευχηθούμε στην τυχερή Αθηνά Σιδηροπούλου αλλά και σε όλους, Καλή Χρονιά!